Τρίτη, Απριλίου 05, 2011

Τον αγαπάς;

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
προσπαθώ να μη τρελαθώ.
-Γιατί καλό μου;
-Εντάξει, πέρασα σήμερα μια ελαφρά κρισούλα-πανικούλι
-Και πως είσαι τώρα;
-Λίγο φοβισμένη.
-Να σου περάσει.
-Θα μου περάσει.
-Τί άλλο;
-Ο καλός μου...
-Τί ο καλός σου;
-Μου είπε εχθές χοντρά-χοντρά πότε θα παντρευτούμε...
-Πότε;
-Όταν θα αγοράσουμε σπίτι να στεγάσει τον έρωτά μας.
-Δηλαδή;
-Ποτέ!!@!@!!!
-Σώθηκες...αν τον αγαπάς ξέρεις...υπομονή.  Τον αγαπάς;
-...

6 σχόλια:

PiciFriki είπε...

δεν έχει κι άδικο. Η βαθμός της υπομονή σε αυτές τις περιπτώσεις συνδέεται άμεσα με τα υπόλοιπα αισθήματα.

Stou είπε...

Kαι σωστά το θέτεις. Γιατί όταν αγαπάμε υπομένουμε.

Giorgia_is_coming_to_town είπε...

εξκιούζ μιιιι? Παρότι σου έχω πει πολλάκις ότι ο γάμος δεν παίζει κανένα ρόλο σε μια υγιή σχέση, η σύνδεσή του με την απόκτηση σπιτιού με αφήνει άναυδη! Οταν αγαπάμε υπομένουμε, μέχρι εκεί που η υπομονή-αγάπη δεν μας διαλύει. Γιατί τότε δεν λεγόμαστε ερωτευμένοι αλλά μαλάκες. Ξέρω, είμαι τρελλά κακιά αλλά ψάξε μέσα σου τί συμβαίνει. Κανένας και τίποτα (ούτε η μάνα μας η ίδια), δεν αξίζει κρίσεις πανικού μας.

Marouli είπε...

Παθαινω πανικο με την σκεψη του γαμου και αυτο συμβαινει εδω και ενα χρονο.. Οπως και με τα παιδια που τα λατρευω αρκει να μην ειναι δικα μου!!

Αφηστε τον χρονο να κνει την δουλεια του και εσυ χαλαρααααααα!!

Μαρουλοφιλακια!

Stou είπε...

Γιωργία μου καλημέρα, πάλι σήμερα είχα μία μικρή. Με πιάνει ένα σφίξιμο στο στήθος και μετά πανικός, τι να πω. Δεν γίνεσαι μωρέ κακιά, τον αγαπάω και τον νοιάζομαι αλλά σκέφτομαι που και που, αν θα ήμουν καλύτερα αν έφευγα. Ξέρεις, θα πονέσω αλλά θα το ξεπεράσω. Καταλαβαίνεις. Από την άλλη, επειδή το έχω κάνει μια φορά αυτό στη ζωή μου, δεν θέλω να το μετανοιώσω. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι λάθη κάνουμε από μόνοι μας.

Stou είπε...

Μαρούλι, να σου εξομολογηθώ. Όπως έγραψα και σε προηγούμενο άρθρο μου, από μικρή δεν ήθελα να παντρευτώ και να κάνω παιδιά. Μην με ρωτήσετε γιατί, δεν έχω ιδέα. Τώρα πλέον είναι πιο πολύ να ζήσω τη στιγμή της πρότασης, να ευχαριστήσω τους γονείς μου, ιδίως τον πατέρα μου. Κάπως έτσι το βλέπω plus ότι εντάξει θέλω αν ο άλλος είναι ερωτευμένος και θέλει να ήμαστε "για πάντα" μαζί, να κάνει μια κίνηση, έναν αιώνιο αρραβώνα έστω. Να δείξει ότι το θέλει.

Επιστροφές-Καταστροφές

-Αγαπητό μου ημερολόγιο σε πεθύμησα και γύρισα να δω τι κάνεις.  Και διάβασα όλες μου τις αναρτήσεις από το 2009 και συγκινήθηκα λιγάκι, μωρ...