Παρασκευή, Μαρτίου 25, 2011

Δεν θα μεγαλώσω ποτέ


Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σε κάνουν να φέρεσαι σαν παιδί.

Κάποια στιγμή πήγαμε στον ΑΝΤ1 για να πληρωθούμε, κάπου εκεί...δουλεύει μία φίλη μου.  Πολύ καλή μου φίλη, εδώ και αρκετά χρόνια, που όμως λόγω απόστασης πια, τη βλέπω και την ακούω μια φορά το δίμηνο.  Κάναμε χαρές, αγκαλιαστήκαμε, μπήκαμε στο καφέ και τα είπαμε λίγο.  Βέβαια δεν μπορούσαμε να πούμε και πολλά μιας και ήμουν με τον καλό μου.  Βγαίνοντας για να φύγω, περπατούσα και χοροπηδούσα ταυτόχρονα, χάρηκα πάρα πολύ που την είδα, έστω και για λίγο. 


Και μετά μπήκα στο αυτοκίνητο για να συνειδητοποιήσω ότι έκανα σαν μικρό παιδί.  30 χρονών γαϊδούρα, έκανα λές και ήμουν 15.  Από τη μία σκέφτομαι αυτό είναι καλό, δεν έχω χάσει την παιδικότητα μου και την αθωότητά μους.  Από την άλλη όμως, ποιός θα πάρει στα σοβαρά μια 30άρα που χοροπηδάει μέσα στο δρόμο μόνο και μόνο επειδή είδε μια παλιά καλή της φίλη.

(Post κλεμμένο από το άλλο μου blog, ναι με αυτό που απάτησα αυτό)

2 σχόλια:

Giorgia_is_coming_to_town είπε...

Εγώ ασφαλώς ιδέα δεν έχω ποιό είναι το μπλογκ που απατάει αυτό εδώ.
Εχεις δει 38αρα να χοροπηδάει στο δρόμο? Οταν με δεις, θα καταλάβεις ότι η εν λόγω τρέλλα δεν έχει ηλικία!

Stou είπε...

Φυσικά και η ηλικία δεν παίζει κανένα ρόλο. Αυτό το έχω καταλάβει από τότε που συνειδητοποίησα πως εγώ δεν θα μεγαλώσω ποτέ. Χρόνια τώρα...δλδ.

Επιστροφές-Καταστροφές

-Αγαπητό μου ημερολόγιο σε πεθύμησα και γύρισα να δω τι κάνεις.  Και διάβασα όλες μου τις αναρτήσεις από το 2009 και συγκινήθηκα λιγάκι, μωρ...