Στους γάμους, τις γέννες, τα βαφτίσια και τις κηδείες οι άνθρωποι βγάζουν τον αληθινό τους εαυτό. Με τα θέλω τους, τα πιστεύω τους και τις απαιτήσεις τους. Εκεί πλέον καταλαβαίνεις ποιοι είναι και είναι αδύνατον να τους αποφύγεις. Στο γήπεδο θυμάμαι ο προπονητής μου με φώναζε "το παιδί λάστιχο" και τώρα καταλαβαίνω το γιατί. Είμαι πολύ ελαστική με όλους και με όλα.
Και αν τελικά φτάσει η ώρα η καλή και καταφέρω να παντρευτώ τον άνθρωπό μου χωρίς να έχει γίνει ζουμί ο εγκέφαλός μου, θα είναι κατόρθωμα μεγάλο και μπράβο μου.
4 σχόλια:
Εγώ που είμαι σε δίαιτα προτιμώ τις μεγάλες κουβέντες. Ή έστω μικρές κουβέντες με μεγάλο βάρος. Αναλόγως!
Άντε και στα δικά μας
ο γάμος σου είναι η μεγαλη σου μέρα. μην αφήσεις κανένα να σου τη χαλάσει.
πάτα πόδι. ειναι η μέρα σου και θα το διεκδικήσεις. εν ανάγκη, βάλε και μια φωνή.
κακώς από την αρχή που ρωτάς. κανε ότι θες, όπως το θες και χωρις να δώσεις αναφορά. ο γάμος σου θα εκφράζει εσένα και το σύζυγό σου. όχι, μάνες, άδερφές και θείες.
πολύ καλη εισαι και σε περνάνε για μαλάκα μου φαίνεται!
Και γιατί τους δίνεις σημασία; Μην είσαι και τόσο ελαστική και ρίξε και κανά βρίσιμο, δεν ειν' κακό!
Καλημέρα :)
Προφανώς αυτοί που ζητάνε δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι πιέζουν. Το τι μπορεί να πιέσει τον άλλο είναι θέμα καθαρά προσωπικό. Απλό παράδειγμα ότι εγώ δεν θα έκανα κρεβάτι. Όμως θέλει η πεθερούλα και ο καλός μου δεν θέλει να την στεναχωρήσει. Εγώ έχω μπεί σε κατάσταση alert και φτιάχνω το σπίτι. Και όλο αυτό σημαίνει λεφτά, κόπος, χρόνος και για ότι δεν έχει γίνει άγχος. Θέλω να πιστεύω πως δεν είμαι υπερβολική, όμως έτσι είναι κάποιες φορές που αισθάνομαι πολύ κουρασμένη. Αχ, τα είπα και ξελάφρωσα, ευχαριστώ παιδιά.
Δημοσίευση σχολίου